Onderzoekers van Amsterdam UMC, UMC Utrecht en IKNL het voorschrijven van geneesmiddelen die volgens de landelijke richtlijn behoren tot de standaardbehandeling van uitgezaaide dikkedarmkanker onderzocht bij 20 willekeurig gekozen ziekenhuizen¹. Er bleek een aanzienlijke praktijkvariatie te bestaan, met name van dure geneesmiddelen (bevacizumab, cetuximab en panitumumab). Het gebruik van deze middelen in de ziekenhuizen varieerde van 8% tot 92% voor bevacizumab en van 10% tot 75% voor cetuximab/panitumumab). Het gebruik in de praktijk ligt beduidend lager dan uit een eerdere enquête onder Nederlandse medisch oncologen bleek.² Er was geen verschil tussen het type ziekenhuis (academisch versus STZ versus perifeer). Er was weliswaar een omgekeerde correlatie met leeftijd en comorbiditeit, maar er was tussen de ziekenhuizen geen verschil in deze patiënt-karakteristieken. Patiënten die wel met deze geneesmiddelen waren behandeld hadden een betere overleving dan patiënten die niet met deze middelen waren behandeld. Ziekenhuizen lijken hun beleid dus niet te laten bepalen door patiënt-gebonden factoren. In welke mate financiële factoren een rol spelen, en of patiënten worden geïnformeerd over dit beleid is niet onderzocht.

¹ Keikes L, Koopman M, Stuiver MM, Lemmens VEPP, van Oijen MGH, Punt CJA. Practice variation on hospital level in the systemic treatment of metastatic colorectal cancer in The Netherlands: a population-based study. Acta Oncol. 2020 Feb 12:1-9. doi: 10.1080/0284186X.2020.1722320. [Epub ahead of print]

² Keikes L, van Oijen MGH, Lemmens VEPP, Koopman M, Punt CJA. Evaluation of Guideline Adherence in Colorectal Cancer Treatment in The Netherlands: A Survey Among Medical Oncologists by the Dutch Colorectal Cancer Group. Clin Colorectal Cancer. 2018;17:58-64